Analiza niezawodności strukturalnej systemu technicznego, a zwłaszcza wyznaczenie zmiany niezawodności systemu w czasie, wymaga znajomości funkcji gęstości lub dystrybuant (zawodności) elementów wchodzących w skład struktury. Bazując na zarejestrowanych w przeszłości danych dotyczących uszkodzeń elementów, można w miarę łatwo wyznaczyć średni czas zdatnej pracy elementu oraz odchylenie standardowe dla tego czasu. Natomiast określenie postaci rozkładu nastręcza pewne trudności. Otóż z reguły nie dysponujemy dostateczną liczbą danych do weryfikacji hipotezy o postaci rozkładu. Z tego powodu powszechnie, w zależności od rozpatrywanego przypadku, zakłada się postać funkcji gęstości uszkodzeń. Powstaje pytanie: czy błędne określenie rodzajów rozkładów elementów powoduje duży błąd wyników oszacowania niezawodności i trwałości systemu? Niniejszy artykuł nie odpowie w pełni na to pytanie, ale zostanie dokonane porównanie wyników obliczeń dla kilku przypadków. Obliczenia zostały przeprowadzone dla przykładowego systemu technicznego.
Niezawodność Przykładowego Systemu Technicznego Dla Założonych Funkcji Gęstości Uszkodzeń
2016
Aufsatz (Zeitschrift)
Elektronische Ressource
Unbekannt
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
TIBKAT | 1993
|Niezawodnosc kolejowych pojazdów szynowych
IuD Bahn | 1997
|Niezawodnosc wagonow pasazerskich nowej konstrukcji
IuD Bahn | 1994
|Niezawodnosc wyposazenia elektrycznego kolejowych pojazdów szynowych
IuD Bahn | 1996
|